मेरो बैसको साछी
तिमी बस्दा
तिमीले हुन्न भनि रहयौ
मेरो बिलाप सुनी रहयौ
विश्वसिलो मान्छे
तिमीलाई मैले साछी रूज्दा
उर्लदो बैसलाई
सही ठेगान लगाउन खोज्दा
तिमीले खाली सुनिरहयौ
आफ्नै ताना बुनिरहयौ
म बर्बराउदा, कराउदापनी
तिमी अंकनाइरहयौ
मेरो बैसको साछी
तिमी बस्दा
तिमीले हुन्न भनिरहौ
मेरो बिलाप सुनी रहयौ
सुरेश पौडेल
काठमाडौं
No comments:
Post a Comment